Bogdan Costea

Bogdan, hartelijk dank voor je tijd. Kun je ons een paar woorden over jezelf vertellen, zodat iedereen je beter leert kennen?

Hallo en ook bedankt voor deze kans. Ik ben een 37 jaar oude echtgenoot, vader en zeer gepassioneerd man over alles wat leeft, dat ons omringt. Ik heb een fantastisch gezin, waar ik erg trots op ben. Mijn mooie vrouw is arts (anesthesist en intensive care in de kindergeneeskunde), ook zeer gepassioneerd over haar werk. Mijn lieve dochter is 6 jaar oud en ze is vol leven, lacht altijd, een echte zegen voor mij en mijn vrouw.

Mijn hobby's houden verband met tuinieren (ik houd ervan ongewone soorten uit een ander klimaat mee te brengen en ze in mijn tuin te laten acclimatiseren: olijven, kiwi's, kaki's enz.) en met het leven zelf: fitness en gezond eten. Ik hou ervan te helpen, vreugde te brengen, mijn bijdrage te leveren overal waar ik kom. Ik zie graag gelukkige mensen in mijn omgeving en ik kom graag met nieuwe ideeën en nieuwe uitdagingen voor de mensen met wie ik werk (en om naar hen te luisteren), zodat het eindresultaat op het hoogste niveau zal zijn.

Ik ben afgestudeerd aan een economische middelbare school, daarna aan een biowetenschappelijke universiteit (Universiteit van Landbouwwetenschappen en Diergeneeskunde in Timisoara, Roemenië) - Faculteit Tuinbouw, afgestudeerd met een 10 (licentie). Daarna heb ik 3 Masters gevolgd, een in Bodemverontreiniging, een in Agro-alimentaire markt en nog een in Landschapsorganisatie en een PhD in Agronomie (Landbouw, Agro-chemie en Agro-inputs, afgerond met een proefschrift van bijna 400 pagina's, waarvan meer dan 300 ervaringen waren). Ik was geassocieerd hoogleraar aan de Universiteit voor Landbouwwetenschappen van Timisoara, Roemenië, en heb daar een paar goede jaren lesgegeven.

HOE ZOU JE JEZELF OMSCHRIJVEN IN SLECHTS ÉÉN ZIN?

Eén zin? Niet gemakkelijk!

Gepassioneerd, positief, enthousiast, zeer gemotiveerd, gecombineerd met een flinke dosis gezond verstand en een win-win denken, die nooit opgeeft.

Voor u is landbouw niet zomaar een job, het is een echte passie. Waar komt deze passie vandaan en wat zijn de activiteiten die u buiten het werk doet om deze passie te voeden?

Inderdaad, ik voel me gelukkig. Er wordt gezegd dat je een job moet kiezen waar je gepassioneerd door bent, want op die manier zal je geen dag in je leven werken. Het is waar. Mijn passie komt van mijn familie: mijn ouders hadden in mijn jeugd een zaak met planten. Dus ben ik van daaruit ook begonnen met mijn eerste lessen in sales & marketing. Daarna ben ik begonnen met mijn studies in het domein. Zelfs toen ik nog student was en de plantennamen en botanica kende, was ik volledig hongerig naar nieuwe informatie uit alle tuinbouwdomeinen, zoals boomgaarden (alle behandelingen), groenten, bloemen en wijngaarden. Ik heb veel geoefend en heb geen kans gemist om nieuwe dingen te leren.

Ook, iets heel belangrijks, ik heb mijn eerste stappen gezet op managementgebied, door vrijwilligerswerk te doen en me in te schrijven in studentenorganisaties. Ik werd verkozen tot voorzitter van de universitaire studentenliga en vervolgens tot vice-voorzitter van de studentenvereniging in Roemenië, een organisatie met meer dan 500.000 studenten. Daar heb ik veel nieuwe dingen geleerd over mensen en hoe je ze moet managen om de beste resultaten te behalen, over onderhandelen en spreken in het openbaar, strategieën en planning.

Wat mijn passies betreft, de bodem en de landbouw, heb ik altijd nieuwe dingen willen bedenken, nieuwe ideeën en oplossingen willen ontdekken of integreren die anders en ongebruikt zijn, met uitstekende resultaten tot gevolg. Zo ben ik begonnen om planten uit een warm klimaat mee te brengen en ze in mijn tuin te acclimatiseren. En de resultaten waren verbluffend. In oktober vorig jaar kreeg ik bezoek van twee TV-zenders, dus presenteerde ik hen mijn mediterraan fruit dat opgroeide in een tuin met een gematigd klimaat. Ze waren geschokt door de vele vruchten van kaki, kiwi, guave, aardbeiboom, olijven en verschillende andere planten, niet specifiek voor ons land.

Onlangs hebben u en uw team tijdens het interne evenement Carmeuse Europe Rocks de prijs gewonnen voor het project "Agriculture Business Development", als zijnde het beste project in Roemenië. Kunt u ons vertellen wat deze prijs voor u betekent?

In de eerste plaats moeten we zeggen dat dit evenement fantastisch en goed georganiseerd was, in een moeilijke periode (tijdens de pandemie). Vervolgens moesten we voor dit evenement concurreren met de uitstekende projecten van mijn collega's, die met niets minder belangrijk waren dan de onze. Maar we hebben inderdaad gewonnen, en ik kan zeggen dat het een fantastische prestatie is voor mij en ook voor het Landbouwteam in Roemenië. Het is een goed erkende inspanning, een erkenning van ons harde en slimme werk gedurende al die jaren. Deze prijs betekent veel voor mij, aangezien ik Carmeuse Agriculture Romania als mijn kind beschouw. Ik heb dit team opgericht, ik heb veel passie, enthousiasme en vertrouwen in dit project geïnvesteerd, ik heb het ontwikkeld, en nu kan ik zeggen dat ik een fantastisch team leid (Best Agri Team). En deze prijs is voor alle mensen die op de een of andere manier hebben geholpen om de Carmeuse Agriculture te ontwikkelen, dus ik wil ze allemaal uit de grond van mijn hart bedanken!

Wat is het meest uitdagende deel van uw baan in Carmeuse?

Zoals ik al zei, ik heb niet het gevoel dat ik werk :) Alle onderdelen zijn uitdagend, in gedachten houdend dat de landbouw een zeer specifieke markt is met veel belangrijke kenmerken. Het is een uitdaging om te werken met boeren, met Agri-distributeurs en ook met mijn team. Iedereen heeft maximale aandacht en veel tijd nodig en ik moet naar ze allemaal luisteren. Soms zou ik willen dat een dag minimaal 25 uur zou duren :D

Hoe vind je het evenwicht tussen je job en je privéleven?

Weet je, eigenlijk had ik dit probleem. In het begin kostte het creëren van vraag en het ontwikkelen van een nieuwe markt veel tijd, te veel eigenlijk. Het was moeilijk. Maar als de constructie, de basis solide is, zal de hele structuur standhouden.

Dan herinner ik me een fantastische les die ik heb gehad van een geweldig persoon, Joris. Hij tekende een cirkel en verdeelde die in vier delen. Hij zei dat dit mijn leven is. En de vier delen zijn: 1 familie, 2 werk en geld, 3 vrienden, 4 mezelf (mijn passies). Het is dus heel belangrijk om een evenwicht te bewaren tussen deze vier delen, want als je het belang van één van hen vergroot, dan zullen de anderen daaronder lijden. Dus vanaf dat moment begreep ik dat ik deze regel moest volgen om gelukkig te zijn en een fantastisch leven te leiden.